Hasan-agin sevdah
Podaci o tekstu | |
---|---|
Autor | Aleksa Šantić |
Naslov | Hasan-agin sevdah |
Podnaslov | |
Iz | |
Izdavač | {{{IZDAVAČ}}} |
Izdanje | |
Vrijeme nastanka | |
Datum izdanja | |
Mjesto izdanja | |
Prevodilac | |
Originalni naslov | |
Originalni podnaslov | |
Originalno mjesto nastanka | {{{ORIGINALNO MJESTO NASTANKA}}} |
Izvor | |
Kratak opis | |
Status obrade | |
nepoznat | |
Pažnja: Za ovaj status obrade ne postoji šablon.
| |
Slika | |
Što te nema, što te nema,
kad na mlado poljsko cv'jeće
biser niže ponoć n'jema,
kroz grudi mi želja l'jeće,
što te nema, što te nema?
Kad mi sanak spokoj dade
i duša se miru sprema,
kroz srce se glasak krade,
što te nema, što te nema?
Procv'jetala svaka staza
k'o što bješe divnih dana,
po ružama i sad prska
bistra voda šadrvana.
Ispod rose zumbul gleda,
iz behara miris vije,
a za mene k'o da cvili
i u bolu suze lije.
Što te nema, što te nema,
vedri istok kad zarudi
u treptaju od alema,
i tad srce pjesmu budi,
što te nema, što te nema?
I u času bujne sreće,
i kad tuga uzdah sprema,
moja ljubav pjesmu kreće,
što te nema, što te nema?
Kako mi je srce jadno,
kao da ga neko bode,
te sve plače i sve pita:
Kuda moja Zejna ode?
Je li griješna sabah zora,
il' nebeska sjajna zv'jezda,
je li griješna ljubav moja
k'o glas ptice iz gnijezda?